Ingebroken?

‘Ik weet niet hoor maar ik heb het gevoel dat we iets vergeten zijn, jij dan mam?’ vroeg ik. ‘Nou nee want ik heb mijn koffers en de rest van mijn spullen wel mee,’ zei mijn moeder rustig. ‘De tv is uit, de radio is uit de kachel, mam heb jij de kachel uitgezet?’ vroeg ik. ‘Ja denk ik.’ Zei mijn moeder nadenkend. Ik dacht ook na… ‘Ja ik weet zeker dat de garage dicht is en de kat is bij de buurvrouw. Mmmmm nee alles is goed maar toch heb ik het gevoel dat we iets vergeten,’ zei ik nog steeds nadenkend. Mijn moeder keek me aan. ‘Je hebt toch wel alle deuren dicht gedaan hé??’ Ik dacht en ik dacht… ‘ooh nee de achterdeur die stond nog wijd open!!!!!!!!!’ Ik dacht en ik dacht weer. ‘Hoe kon ik dat nou vergeten?? Dat is zo’n beetje het belachelijkste dat je kunt vergeten!! Ik ben zo dom. En nu?’ vroeg ik. ‘We bellen de buurvrouw op en vragen haar om de deur dicht te doen zij heeft als enige nog de sleutel,’ zei mijn moeder. Zij heeft echt altijd snel een idee. We liepen snel naar een telefoon. ‘Wat is haar nummer?,’ vroeg ik. Mijn moeder keek me aan. ‘ooh nee!’ Zei ik. ‘Je gaat me toch niet vertellen dat je het niet weet hé?’ vroeg ik. Mijn moeder pakt haar tasje. ‘Ik heb het volgens mij in mijn agenda staan.’ Ze pakte haar agenda en begon te bladeren. ‘Ja hier. Het nummer is: 0684552683.’ Ik belde tuuuut tuuuut tuuuut, dit is de voicemail van mevrouw Peters spreek een bericht in na de piep. Pieppp. ‘Chips de voicemail en nu?’ vroeg ik hulpeloos. ‘hhhmmmm. Ze neemt echt altijd op probeer eens in ons eigen huis, misschien is ze daar al wel.’ Ik belde en er werd opgenomen met een zware stem. ‘ Ja’. Een man! De stem was een beetje zwaar en bekent maar ik kon het niet plaatsen. ‘Goedemorgen meneer volgens mij heb ik het verkeerde nummer gedraaid doeg.’ Ik hing op mijn moeder keek me aan. ‘Wat is er nou dan, heb je het verkeerde nummer gebeld?’ vroeg mijn moeder. ‘Weet ik niet, ik kreeg een man aan de lijn en hij klonk nogal bekent maar ik weet niet wie,’ zei ik. Mijn moeder pakt weer een muntje en doet die erin en neemt de telefoon van me aan ze draait ons nummer. Tuuuuuut tuuuuuut tuuuuut. ‘ja.’ Weer en meneer, hoorde ik naast mijn moeder staande. Mijn moeder keek me verschrikt aan en hing snel op. Haar ogen werden groter. ‘Er is een man bij ons in huis we hebben hem beide aan de telefoon gehad en je hebt gelijk hij klonk wel bekent.’ ‘Maar als hij in ons huis is en de buurvrouw neemt niet op, dan misschien heeft hij de buurvrouw wel meegenomen!! Mam we moeten naar huis er is een man in ons huis, hij is aan het inbreken waarschijnlijk!!’ Ik pakte mijn  moeder vast en wou haar meenemen toen ze zich losrukte. ‘NEE, ik ben bang ik wil niet!!’ ‘Dan ga ik wel alleen, ga maar naar Henk ik blijf wel hier ik ga naar huis.’

Celeste Snel