Rode kruipertjes bij een codekoffer

Toen Jordi wakker werd moest hij direkt aan het briefje denken, dat Sarah gisteren in het glazen buisje had gevonden. Op datzelfde moment werd ook Sarah wakker. Ze had gedroomd. Over de koffer van Sluimer en de ballon met het briefje. Ze had er deze avond eens goed over nagedacht. Wat zouden die cijfers nou zijn? Een telefoonnummer had goed gekund, maar om dat nou aan een ballon te doen? Misschien was het wel een code, dacht Sarah. Jordi had precies hetzelfde idee. Laat ik zo maar naar Sarah gaan, dacht hij, misschien weet zij wel meer.

Op dat moment werd er gebeld. Het was Sarah. Met haar haar nog een beetje in de war, want ze was zo snel mogelijk gekomen. Ze vertelde wat ze had gedroomd. Toen zei Jordi: "Zou het wat met elkaar te maken hebben?" "Ik denk het wel," zei Sarah. "Misschien komt die koffer wel uit Marokko!" Toen zei Jordi een rare zin: "Het gele zwerfzakje belandde in een gat met een rood kruipertje bij een codekoffer... Misschien is die code wel de code van de koffer!" "Maar Jordi, je weet toch niet of er een code op die koffer zit van Sluimer?" "Je weet maar nooit," zei Jordi.

En toen ging de deur open. Jordi's moeder kwam de keuken in. "Wat zijn jullie vroeg," zei ze. "Ja," zei Sarah, "ik kon toch niet meer slapen dus ik dacht laat ik hier maar heen gaan." "Kom Sarah," zei Jordi, "zullen we naar de boomhut gaan?" "Ja hoor."

Toen ze in de boomhut aankwamen zagen ze Sluimer weer lopen. Wat zou hij daar toch steeds doen? Sluimer dook weer achter hetzelfde bosje als gisteren. Zou hij nou alweer het koffertje uit de Blauwpolder halen....?