| |
Verhalen spinnen lezen
Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur. Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen.
Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele verhaal ook uitprinten.
Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
|
|
|
| |
Verberg leesschema
Verhaal 1 - Hoofdstuk 2 - Stemmen in de nacht
Die nacht droomde Jordi anders dan anders: in kleur, met veel paprika’s, Marokko en een trein. Bezweet werd hij wakker. Nog een beetje versuft lag hij in bed toen hij beneden lawaai hoorde. Wat was dat? Jordi klom voorzichtig uit bed. Bij de deur van zijn slaapkamer bleef hij staan. Twee stemmen, een herkende hij meteen: zijn moeder. Zou hij roepen? Jordi schudde zijn hoofd; roepen was voor baby’s. Stilletjes sloop hij de overloop op. Tussen de traptreden door keek Jordi naar beneden. Onder de trap stonden... twee knalgele laarzen. Was die andere stem van Sluimer?
Jordi had Sluimer nooit veel horen zeggen, dus die andere, zware, enigszins hese stem had hij nooit kunnen herkennen.
Jordi luisterde beter. Waar hadden ze het over?
‘Ben je gek geworden?’ klonk Dilles stem.
‘Je zei dat het moest!’ was het antwoord.
‘Ik heb gezegd dat we er zo snel mogenlijk vanaf moesten. Maar...’ Dilles stem stokte. ‘Hoe heb je dit kunnen doen?’
‘Er was geen houden meer aan,’ zei de stem van de gele laarzen. ‘Bovendien ben ik het zat. Jij had de leiding over deze operatie en nu ik gedaan heb wat je vroeg, heb ik het opeens verprutst. Ik heb je zeker weer niet goed begrepen?’
‘Je hebt,’ klonk Dilles stem.
‘Ik heb jou heel goed begrepen!’ donderde het door de gang. ‘Je zei afmaken en begraven en dát heb ik gedaan!’
Stijf van angst zat Jordi bovenaan de trap. ‘Afmaken en begraven,’ waar hadden ze het over? Zijn moeder was toch geen... Jordi hield zijn adem in. Vlak onder hem werden de laarzen aangetrokken. Hij moest zien wie ze aandeed. Jordi hing zo ver mogenlijk voorover. Een lange regenjas, gele laarzen en... een pet. Nu kon hij het gezicht nog niet zien. Was Sarah hier maar, die had vast iets bedacht, was gaan niezen en had dan doodleuk sorry gezegd, of zo. Maar Sarah was er niet.
De man ging naar buiten. Dille sloot de deur en liep met gebogen hoofd de woonkamer in. ‘Afmaken en begraven,’ hoorde Jordi haar mompelen. ‘Hoe heeft hij zo stom kunnen zijn?’
Die nacht deed Jordi geen oog meer dicht. Bij de eerste zonnestralen zou hij vertrekken. Hij moest weten wat Sluimer had begraven die middag. Hij moest bewijzen dat zijn moeder...
‘Pa Prika schoffelt Sluimer onder de grond.’
‘Bruine bonzing graaft grot voor grauwe gruwel.’
De gekste zinnen vlogen door Jordi’s hoofd. Hij schreef ze niet op, ze waren niet mooi. Ze waren onheilspellend.
Om drie uur ging Jordi’s moeder naar bed. Niet veel later trok Jordi de voordeur achter zich dicht. Gewapend met een schep trok hij richting de Blauwpolder. Hij dacht aan Sarah, was zij er maar bij. Zij wist precies bij waar hij moest graven. Zou hij haar wakker gaan maken? Dan zouden ze die dag samen spijbelen, allebei niet naar school...
|
Verhaal 1 Hoofdstuk 1
|
Klik hier voor leesschema
|
Verhaal 1 Hoofdstuk 3
|
|
|
