| |
Verhalen spinnen lezen
Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur. Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen.
Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele verhaal ook uitprinten.
Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
|
|
|
| |
Verberg leesschema
Verraad. - Hoofdstuk 5 - De Generaal
Jan kijkt hun vragend aan. ‘En dat geloven jullie zelf?’
‘Ja tuurlijk. We waren er zelf bij,’ zegt Stan.
Ze lopen de school binnen. Als ze in de klas zijn kan Sophie zich niet concentreren.
‘Wat heb jij toch?’ vraagt Stan.
‘Misschien heeft Jan wel gelijk, en is het allemaal niet waar. Zoiets gebeurt zelden, waarom gebeurt het ons dan?’
‘Het kan wel,’ zegt Stan. ‘En wat moeten we dan met Mau?’
‘Zoeken natuurlijk!’ roept Sophie. En ze rent de klas uit.
Sophie schrikt. ‘O o o, daar ben je dan eindelijk, hé?’
O nee, het is de behaarde zwerver! Sophie rent de gang uit als Stan uit de klas komt.
‘Wat is er Sophie?’
‘Hij is er…’ zegt Sophie hijgend. Zo snel ze kunnen rennen ze naar de nooduitgang aan de anderen kant van de school.
‘Hij zit op slot!’
Als ze zich omdraaien zien ze Mau staan. Zijn verbleekte gezicht en rode ogen staren hun recht in de ogen aan.
‘Mau!’ Als Sophie dichterbij probeert te komen duwt hij haar op de grond.
‘Wat heb jij toch?’ vraagt Stan.
‘Ik? Ik heb niets, ik voel me beter dan ooit.’
Mmaar, de zwerver…’
‘O hij, hij is geen zwerver.’
‘Wat is hij dan wel?’
‘Ja, daar komen jullie snel genoeg achter.’
De behaarde zwerver komt naar hun toe. En trekt zijn masker eraf. Een lange man met blauwe ogen en volle rode lippen staat voor hun. Maar als hij uit het licht stapt zien ze nog iets anders. Een half verbrand gezicht.
‘Aah! juf!’
Voordat de juf iets kan doen of komen is het allemaal al zwart voor hun ogen.
‘Waar ben ik?’ Sophie kijkt om zich heen. ‘Stan?’ Sophie kijkt om zich heen. Een fel klein lampje hangt aan het plafond. De muren hangen vol marteltuigen en vieze opgehangen beesten.
‘Krrr.’ De deur gaat open. Een klein lichtstraaltje komt naar binnen. Dan ziet Sophie Stan. Recht voor haar. Bebloed.
‘Stan!’ Stan zegt niets. En beweegt ook niet.
‘Ik heb water voor je.’
‘Nee dank je!’
‘Je moet het drinken.’
Mau stapt naar binnen.
‘Waarom doe je dit?’
‘Die man die je daar zag… die…’
Sophie probeert zich los te maken. Maar tevergeefs. Het lukt niet.
‘Die wat?’ schreeuwt Sophie.
‘Die… ik kan het niet vertellen! Drink je water op, nu!’
Sophie krijgt de beker in haar mond geduwd, en slikt het met moeite door. Als Mau weg is en de deur dicht gaat doet ze haar ogen dicht. En begint te schreeuwen. Na ongeveer een uur wordt de deur opengerukt en komt de man naar beneden.
‘Hou je mond is dicht meissie!’
‘Nee niet voor jou.’
‘Je moet wel. Deze marteltuigen heb ik toch niet voor niets!?’
Sophie zegt niets.
‘Wil je weten waarom je hier bent?'
‘Nou!’
‘Omdat jij iets weet, wat je niet hoort te weten. Ik ben niet de baas van dit zooitje. Ik ben zeg maar… de Generaal.’
‘De Generaal? Van dit hier!’
‘Ja, van dit hier. Ik doe het ook niet voor de lol, hoor kind. Maar als jij meewerkt. Heb je misschien na afloop je tong nog.’
‘Sophie?’ Stan doet zijn ogen open.
‘Ja, ik ben hier.’
De man loopt de kamer uit en gooit de deur dicht.
‘Ik moet je iets bekennen, Sophie, ik weet wie hier de baas van is… en hoe we dit kunnen stoppen. Maar dan moet je goed luisteren.’
‘Ik luister…’
‘Ze hebben iets nodig…’
Sophie merkt dat de tijd dringt. Stans ademhaling wordt steeds langzamer.
‘Zeg maar…’
‘Sophie…’
‘STAN!’
|
Verraad. Hoofdstuk 4
|
Verraad. - Hoofdstuk 5 - De Generaal
Geschreven door Iris
|
Klik hier voor leesschema
|
Verraad. Hoofdstuk 6
|
|
|
