Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur. Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen.
Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele verhaal ook uitprinten.
Video bekijken Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
home
lezen
schrijven
links
inspiratie
nieuws
archief
Verberg leesschema
Hoofdstuk 1
Hoofdstuk 2
12-03-2014
Hoofdstuk 3
19-03-2014
Hoofdstuk 4
26-03-2014
Hoodfstuk 5
02-04-2014
Hoofdstuk 6
11-04-2014
Verhaal 1
Verhaal 2
Verraad.
Verhaal 4
Verhaal 5
Verhaal 6
Verhaal 2 - Hoofdstuk 2 - Het
De trede breekt en Mau valt boven op Stan en Sofie. De schim slaapt nog steeds. ‘Ik wil daar niet meer naar binnen!’ zegt Sofie. ‘Ik ook niet!’ zegt Mau ‘Maar ik wil wel weten wie er zomaar in onze boomhut slaapt!’ zegt Stan. ‘Dan kan ik hem eens een goed pak rammel geven!’ ‘Maar dat is gevaarlijk! Wie weet is het wel een gevaarlijke crimineel of zo!' ‘Jongens, we lossen dit later wel op. Ik ben echt heel moe. Ik wil weer naar bed.’ Sofie gaapt. ‘Oké. Ik ben ook moe. Laten we maar weer naar bed gaan,’ zegt Stan. Ze gaan weer naar binnen. Ze sluipen zachtjes naar hun kamer en ploffen in bed. Een paar minuten later zijn ze diep in slaap. De volgende morgen zijn ze al vroeg op. Ze gaan meteen weer naar de boomhut. ‘Hé, kijk eens! De slaapzak is weg!’ zegt Stan. ‘Jongens! Ik heb iets gevonden!’ Sophie vouwt een briefje open. ‘Wat staat erop?’ vraagt Stan. ‘Even kijken…er staat: “Ik heb het gevonden, blijf hier tot je zeker weet dat het veilig is.” 'Staat er ook een afzender?’ vraagt Mau. ‘Nee. En er staat ook niet wat “Het” is.’ ‘Shit! Nu komen we nooit te weten wie die engerd is!’ Stan baalt. ‘Zullen we gaan kijken of we meer kunnen vinden?’ zegt Mau. ‘Oké.’ Ze zoeken de hele boomhut door, maar vinden niets. ‘Ik heb er geen zin meer in, hoor! Ik ga naar huis! En ik hoef trouwens ook nooit meer in die stomme boomhut van jou te komen! Deze “Gast” is vast heel erg gevaarlijk! Tabee!’ ‘Daar hebben we ook niet veel aan!’ zegt Stan. ‘Ze komt later wel weer terug.’ Mau heeft gelijk. De volgende dag komt Sophie al weer terug. ‘Ik wil toch wel weer meehelpen. Maar alleen omdat Mau het ook doet.’ ‘Oké, Je mag best weer meehelpen. Maar…’ ‘Maar wat?’ zegt Sophie. ‘Ik hoef toch niet in de modder te springen, hè?’ ‘Dat is precies wat je moet doen als je weer wilt meehelpen!’ zegt Stan met een grote lach op zijn gezicht. Even later staan ze voor een grote modderpoel. ‘Veel plezier, hè!’ ‘Ik wil echt niet…’ stamelt Sophie. ‘Je moet als je weer wilt meedoen!’ zegt Stan. ‘Oké… maar denk maar niet dat ik je niet terug zal pakken!’ Sophie springt en belandt met een grote smak in de dikke, kleverige modder. ‘Gatver!’ schreeuwt ze. Ze duwt Stan, hij struikelt over Mau, alle twee vallen ze ook in de modder. ‘Bah! Laten we naar huis gaan. Dan kunnen we een douche nemen.’ zegt Mau. Ze gaan naar huis. Nadat ze een douche hebben genomen gaan ze weer naar de boomhut. ‘Wat…’ stamelt Stan als ze de boomhut in komen en de slaapzak er weer ligt…
