| |
Verhalen spinnen lezen
Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur. Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen.
Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele verhaal ook uitprinten.
Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
|
|
|
| |
Verberg leesschema
Verhaal 5 - Hoofdstuk 5 - Opgesloten in...
 Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers of de leerlingen hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
‘Hé wacht! Je kunt mij hier niet zomaar…’ Jeff verstomde. Voor zijn ogen loste Wanambi plotseling op in het niets. Pffft, weg, foetsie. Ongelovig staarde hij naar de lege plek, waar een windvlaagje de stoffige rode aarde in een draaikolkje omhoog stuwde. Alsof de slang nog een laatste zucht had geslaakt voor hij verdween. Onzin! dacht Jeff. Het is de hitte.
Dit. Kan. Niet. In drie boze stappen was hij bij de lege plek. De opgewaaide aarde was in een kronkel neergedaald, precies in de vorm van Wanambi. Even lang, even dik.
‘Hier blijven jij!’ Verontwaardigd prikte Jeff met zijn wijsvinger in het slangvormige hoopje. Niets. Alleen aarde.
Beduusd keek hij om zich heen. In de verte lag, plompverloren op het weidse, rotsige veld, de Uluru, als een groot slapend dier. Nergens een levend wezen te bekennen.
Hoe was hij hier gekomen? Het enige wat hij zeker wist was dat hij, eeuwen geleden, door zijn ouders op het vliegtuig was gezet. Daarna leek alles een droom. Was dit een truc? Dachten ze hem te kunnen temmen door hem helemaal in de war te brengen? Mooi niet! Hij wilde zijn leven terug.
‘Ga het dan halen,’ gonsde het door zijn hoofd. Wanambi had makkelijk praten! Waar was de jongen die zijn leven gestolen had gebleven? En het kamp?
Onwillekeurig ging zijn blik omhoog. Een paar witte wolkjes hingen roerloos in de zinderende lichtblauwe lucht boven hem. Het leken wel tenten, de tenten van het kamp… Nee, hij liet zich niet gek maken! Hij sloot zijn ogen, maar raakte het beeld van het kamp niet kwijt.
Opeens klonken er stemmen, bekende stemmen, vlakbij.
‘Wat heeft die slang nou precies gezegd?’
‘Dat we de holen van de mollen moesten opzoeken.’
Max en Sevda? Jeff opende zijn ogen. Ja! Daar stonden ze, naast Jason en Belle bij een donkere spleet in een rots. Even verderop zag hij een grote, witte tent. Van opluchting draaide hij een rondje om zijn as. Hij was waar hij wilde zijn: bij zijn vrienden. Zo werkte het dus!
‘Jullie ook hier!’ joelde hij.
‘Mollen?’ vroeg Jason verbaasd.
Op slag verdween Jeffs vreugde. Ze leken hem helemaal niet te horen, net als toen hij nog achter het hek zat. Niet weer!
‘Hé, hier! Ik ben het!’ riep hij.
‘Ja, die leven hier in de rotsen. Iets met mythologie enzo. Je weet wel,’ antwoordde Sevda.
Onverschillig haalde Jason zijn schouders op. ‘Ja en?’
Jeff zakte op zijn knieën. Dit kon niet! Ze stonden naast hem maar waren onbereikbaar. Hij zat opgesloten in… Ja, waarin?
‘Die holen zijn de poort naar onze eigen wereld,’ ging Sevda onverstoorbaar door. ‘De slang zei dat het daar nog warmer is dan hier. Maar als we snel zijn, zouden we het wel overleven.’
‘Dus we gaan dwars door de aarde terug naar Nederland,’ concludeerde Max. ‘Gaaf!’
‘Yep!’ zei Sevda.
‘Waar is Jeff?’ vroeg Belle.
Jeff veerde op. ‘Hier!’ schreeuwde hij. ‘Ik…’
‘Ik ben er! Laten we gaan,’ onderbrak een opgewekte stem hem.
Met een ruk draaide Jeff zich om. Een golf van paniek gutste door zijn lijf. Daar kwam de andere Jeff met verende pas op het groepje aflopen.
Achter hem, nonchalant leunend tegen een eucalyptusboom, stond Sarion.
“Snake or Shake (it)” seinden de woorden op zijn T-shirt naar Jeff.
|
Verhaal 4 Hoofdstuk 4
|
Klik hier voor leesschema
|
Verhaal 5 Hoofdstuk 6
Een andere Jeff Hoofdstuk 6
|
|
|
