Verhalen spinnen lezen

Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur.  Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers  hun hoofdstuk voorlezen.

Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele  verhaal ook uitprinten.

Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.



 

 

                         
Hoofdstuk 1                        
   
                 
Hoofdstuk 2
18-03-2013
                       
   
 
             
Hoofdstuk 3
25-03-2013
                       
   
 
 
         
Hoofdstuk 4
01-04-2013
                       
   
 
 
 
     
Hoodfstuk 5
08-04-2013
                       
   
 
 
 
 
 
Hoofdstuk 6
15-04-2013
                       
                         
    Verhaal 1   Rond   verhaal 3   Verhaal 4   Verhaal 5   Een andere Jeff


Verhaal 4 - Hoofdstuk 5 - Bericht van Max

Het werd helemaal donker rondom Jeff. Aardedonker. Het was alsof hij het donker kon aanraken, zo dicht kwam het tegen hem aan. Het duurde niet lang, even maar. Voordat Jeff bang kon worden, verscheen langzaam het licht weer. Jeff keek rond. Waar was hij? Zijn mobiel trilde in zijn broekzak. Hij pakte hem automatisch en klikte hem aan. Bericht van Max. Wacht even...
Hij keek naar de vloer. Daar lag zijn mobiel. Toen keek hij naar zijn hand. Hè? Hoe kon dat? Jeff pakte de mobiel van de grond, het was echt dezelfde. Hij klikte hem aan: hetzelfde startscherm, maar geen bericht van Max. Hij scrolde over het scherm. Alle berichten stonden er in behalve het laatste. De rest was een exacte kopie. Hij checkte de tijd van het laatste bericht, dat was vijf minuten oud.
Hij keek om zich heen. Het was duidelijk zijn kamer. Zijn zakmes. Zijn knuffel. Net als altijd.
Maar… hij had opgeruimd voor hij weg ging. Ze hadden er nog ruzie over gehad, zijn moeder en hij. Hij had het niet eerlijk gevonden, hij moest al tegen zijn zin op kamp en dan óók nog zijn kamer opruimen. Zijn moeder had gedreigd dat ze dan zijn zakmes zou afpakken. Moeders winnen ook altijd.
Wat zou er in Max’ bericht staan?
“Hey Jeff. PAS OP. Professor Sarion BESTAAT NIET. BLIJF WEG VAN DE ULURU. Het is een magische berg van de Aboriginals. In één van hun verhalen staat dat er een poort is naar een andere wereld, een kopie van de onze. Er zijn daar mensen in verdwenen.”
“Hoe weet je dat?” typte Jeff terug.
“Sevda en ik hebben onderzoek gedaan in de bieb en op Internet. En we hebben Bergman achtervolgd.”
“Maar jullie zijn toch hier?”
“Wij? Wij zijn gewoon thuis in Nederland in de stromende regen.”
Jeff keek naar buiten. De middagzon straalde aan de hemel.
“Echt?”
“Ja. Wij gaan pas volgende week kamperen in Frankrijk en Sevda gaat helemaal niet op vakantie.”
Jeff zonk neer op zijn bed. Een andere wereld. Hij was dus in een andere wereld. “Bedankt.” Verzenden.
Hij liet zich niet bang maken. Rust. Adem in, adem uit. Nadenken nu.
“Herinner hoe je hier bent gekomen,” zei de slang. “En pak alleen mee wat je nodig hebt.”
Adem in. Adem uit. Nadenken. Adem in, adem uit.

Hij moest in slaap zijn gevallen, want hij schrok midden in een droom wakker. Het was een rare droom geweest. Over wat hij in de afgelopen weken had mee gemaakt tot en met vandaag. Opeens begreep hij alles, als een puzzel waarvan de stukjes op hun plaats vielen. Hij wist wat hij moest doen. Het was al flink later, de zon scheen door zijn raam en doopte zijn kamer in een oranje gloed. Jeff lachte. Oranje, de kleur die het meest dichtbij rood zat. Het rood van de slang. Dit was het beste moment om te beginnen.
Hij stond op en pakte zijn zakmes, meer hoefde hij niet. Daar zat alles op: schaar, schroevendraaier, een groot en een klein mes. Bij de scouting gebruikte hij hem overal voor. Hij had hem eigenlijk meteen al mee moeten nemen.
'Zo, nu mijn leven terughalen,' dacht hij en liep naar de deur. 'Nep-Jeff, ik kom eraan.'


Verhaal 4 Hoofdstuk 4

Verhaal 4 - Hoofdstuk 5 - Bericht van Max
Geschreven door Marjoke Eikelenboom
Verhaal 4 Hoofdstuk 6