| |
Verhalen spinnen lezen
Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur. Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen.
Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele verhaal ook uitprinten.
Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
|
|
|
| |
Verberg leesschema
Verhaal 1 - Hoofdstuk 6 - Dorst
 Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers of de leerlingen hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
Wat een gids van niks, dacht Jeff. Hij stond op om zijn benen te strekken.
Er waren al een uur en zevenendertig minuten verstreken. Jeffs tong plakte tegen zijn gehemelte. Hij zou nog uitdrogen als Dennis niet snel zou komen.
Jeff keek naar de zon, die al behoorlijk zakte. Het zou vast snel donker worden. Zou Dennis terugkomen? Moest hij wachten op Dennis? Of alleen doorlopen naar de andere kant van de berg? Zou Sarion daar écht zijn?
Plotseling werd de wind onderbroken door een zacht deuntje. Een liedje. Werd hij gek van de dorst?
Jeff stond op en keek om zich heen. Waar kwam dat muziekje vandaan?
Het stopte.
Jeff scheurde een bladzijde uit het boek dat hij in zijn rugzak had en las de eerste regel ‘Wanambi slangen zijn..’
Niet interessant, dacht hij. Hij maakte een prop van de bladzijde en stopte die in zijn mond. Het kauwen op papier zou misschien helpen tegen de dorst.
Weer dat deuntje, nu harder. Kauwend ging hij op zoek naar waar het geluid vandaan kwam. Het deuntje ging telkens iets harder.
In een spleet vond Jeff een zwart mobieltje.
Jeff nam op.
‘Hallo, met Jeff.’
‘Hè, Dennis hier, je moet alleen verder G’day mate!’
Nog voor Jeff kon antwoorden, werd de verbinding verbroken.
Moest hij alleen verder? Durfde hij dat wel? ‘Had ik nou maar gewoon geluisterd naar iedereen...’
Plots hoorde hij een gesis. Een slang?
Snel griste Jeff zijn rugzak van de grond en begon te lopen. Alleen en in het donker. Als hij doorliep haalde hij misschien de ochtend nog, voor hij helemaal uitgedroogd was of opgevreten door een slang. Dan kon Sarion, hem daarna naar het ziekenhuis brengen... of begraven...
Jeff liep de hele nacht door. Zijn benen wilden niet meer. Als zijn vrienden hem zouden zien sjokken, zouden ze zich rot lachen.
‘Ik beloof dat ik altijd een hardwerkende jongen zal zijn, als ik dit overleef,’ riep hij naar de zwarte lucht boven hem. Zou er iemand zijn die hem hoorde?
Plots piepte de opkomende zon over de horizon. Jeff zakte neer. De steken in zijn voeten waren niet meer te harden. Die laatste honderd meter lukte niet meer. Even uitrusten…
Onderaan de berg zag hij een groene legertent. Daarnaast een Jeep. Voor de tent zat een oude man op een klapstoeltje. Jeff schoot omhoog en vergat zijn zere voeten.
‘Sarion?’ zei hij.
Jeff strompelende de berg af.
Niet Sarion, maar wel iemand met water.
De man keek op en liep hem tegemoet met zijn wijd open gespreide armen.
Wat een malloot, dacht Jeff. Hij knipperde met zijn ogen. De lucht om hem heen leek te bewegen en vertroebelde zijn zicht.
Jeff wreef in zijn ogen. Was dat...
‘Jeff, mijn jongen,’ riep de man ‘Wat ben ik blij je te zien!’
Hij herkende de man, van lang geleden toen hij nog een kleuter was. De wilde grijze haren, die intens donkere ogen.
‘Opa?’
‘Ja jongen, ik ben het en wat ben ik blij je te zien.’
Uit zijn kontzak haalde opa de boemerang.
|
Verhaal 1 Hoofdstuk 5
|
Klik hier voor leesschema
|
|
|
|
