Verhalen spinnen lezen

Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur.  Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers  hun hoofdstuk voorlezen.

Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele  verhaal ook uitprinten.

Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.



 

 

                         
Hoofdstuk 1                        
   
                 
Hoofdstuk 2
18-03-2013
                       
   
 
             
Hoofdstuk 3
25-03-2013
                       
   
 
 
         
Hoofdstuk 4
01-04-2013
                       
   
 
 
 
     
Hoodfstuk 5
08-04-2013
                       
   
 
 
 
 
 
Hoofdstuk 6
15-04-2013
                       
                         
    Verhaal 1   Rond   verhaal 3   Verhaal 4   Verhaal 5   Een andere Jeff


Verhaal 1 - Hoofdstuk 3 - Op reis met een bejaarde?

  Video bekijken
Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers of de leerlingen hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
Zijn moeder had de halve treinreis naar het vliegveld haar neptranen weggeveegd vanachter haar zonnebril. Zijn vader had wel honderd pogingen gedaan om iets aardigs tegen hem te zeggen. Mooi niet dat hij naar hem zou luisteren. Hoe kon zijn eigen vader hem nou in z’n eentje naar Australië sturen! Ze wilden gewoon van hem af. Allebei. Nep ouders. Zijn vrienden waren niet gekomen om Jeff uit te zwaaien. Niets voor hen, maar het was ook wel heel vroeg in de ochtend. Ze hadden toch wel een berichtje kunnen sturen? Jeff scrolde over het schermpje van zijn mobiel. Nog steeds nul berichten.
Misschien als hij beter op die lelijke oude boemerang had gepast, was hij vandaag nog van huis weggelopen. De ouders van Max zouden het vast goed hebben gevonden als hij daar in de boomhut zou gaan wonen. Of in de garage. Nog beter. Maar de belofte aan opa zou hij moeten waarmaken. Stel dat die rare verhalen klopten? Opa had er altijd wel heel ernstig bij gekeken. Jeff probeerde gesprekken met zijn opa terug te halen. Terwijl de trein de laatste kilometer over het spoor gleed kwamen er flarden boven. Hij leek wel in hypnose te raken. ‘Jeff jongen,’ hoorde hij zijn opa met een hese stem zeggen. ‘In de grotten van rood steen, waar water als bloed naar beneden kruipt, waar stof alles onzichtbaar maakt, waar bomen dikker zijn dan jouw huis, daar zal het eens gaan waaien als een wind van vuur, alles komt terug als deze boemerang’…
Jeff schrok op. ‘Dames en heren vergeet u bij het uitstappen van de trein uw bagage niet. Wij naderen Schiphol Airport, eindbestemming van deze trein.’
Zijn vader was al opgestaan om zijn koffer te pakken, ‘Kom Jeff, het is zover.’
De luchthaven leek wel een fabriek van poppen die in alle kleuren en vormen uit sluizen werden gespuugd. Overal hingen borden die telkens veranderden. Het duizelde. Toch wel fijn dat zijn ouders mee waren. Maar straks moest hij alleen verder.
‘Jeff!!!’
Toen hij zich omdraaide naar de bekende stemmen zag hij Max, Sveda en Belle zwaaien. Ze waren toch gekomen! De duizeling hield meteen op. Zijn vrienden renden naar hem toe. Terwijl Belle zijn ouders heel overdreven begroette, duwde Sveda een heel klein boekje in zijn hand en fluisterde Max iets in zijn oor maar hij verstond het niet goed. Iets over dat er geen wifi bij de Uluru was ofzo.
Voor hij ook maar iets terug kon zeggen trok er iemand aan zijn mouw.
‘Ha jongeman, precies op tijd.’ Een oude gebochelde man met één oog dichtgeknepen stootte hem aan. ‘Kom mee jongen!’
Wat moet die man van me? Laat me los! Ik ga niet mee! wilde hij roepen maar opeens dacht hij weer aan zijn opa. Hij zou wel moeten.
‘Ga maar jongen,' snifte zijn moeder en dook in de zoveelste zakdoek.
Zijn vader gaf hem een zacht duwtje richting de poortjes waar de oude man hevig stond te gebaren dat ze moesten opschieten. Moest hij nou echt het vliegtuig in met die ouwe bejaarde?
‘Wees voorzichtig jongen, bewaar goed je ticket en je paspoort.’
Jeff zei nog altijd niets terug.
‘Succes Jeff,' riep Max.


Verhaal 1 Hoofdstuk 2

Verhaal 1 - Hoofdstuk 3 - Op reis met een bejaarde?
Geschreven door Annabel Keijzer
Verhaal 1 Hoofdstuk 4