'Zullen we maar meteen gaan,' zegt Johan, de vader van Jim en Marlies. De rentmeester trekt zijn hand terug en zegt:
‘Oké dan.'
De rentmeester en Johan lopen naar buiten en Jim en Marlies horen dat de deur dicht valt.
'Pieuw, dat ging nog maar net goed,' zegt Marlies.
Jim en Marlies voelen dat ze nog bibberen van angst.
'Laten we iets zoeken om dat stomme luik mee open te krijgen,' zegt Jim.
'Goed idee!' zegt Marlies.
Ze beginnen te zoeken. Ze zoeken bijna de hele grot door.
'Dit gaat niet werken, laten we maar terug lopen naar de opening van de grot,' zegt Marlies.
'Laten we dat maar doen,' zegt Jim teleurgesteld.
Na ongeveer twee meter struikelen ze over skeletten. 
'Ik heb een idee!' 
Jim vertelt het opgewonden.
'Maar wat dan?' vraagt Marlies verbaasd.
'Laten we met een bot het luik proberen te openen!'
Marlies begint te begrijpen wat hij bedoelt.
'Laten we allebei twee botten pakken en er zo hard mee tegen het luik gooien als we kunnen!' roept Marlies.
Ze beginnen met de zoektocht naar botten, maar dat gaat moeilijker dan ze hadden gedacht, want het was pikkedonker. Toen ze eindelijk na een hele lange tijd ieder twee botten hadden gevonden, renden ze zo snel als ze konden naar het luik. Maar dat viel ook al niet mee met al die botten en het was hartstikke glad. Daar ging Jim al, hij gleed uit in de modder. Marlies vroeg:
'Gaat het wel?' en hielp Jim omhoog.
Maar daar gleden ze nog een keertje uit. Ze hadden allebei de slappe lach. Toen ze eindelijk uitgelachen waren, liepen ze weer verder naar het luik. Ze gooiden om de beurt tegen het luik. Toen ze nog maar één bot hadden, viel het luik open.
‘We zijn gered!’ riepen ze tegelijk. Marlies ging op de nek van Jim staan en hees zichzelf omhoog. Toen Marlies boven was trok ze Jim ook omhoog. Ze renden naar de deur maar die zat op slot!
‘Wat nu?’ vroeg Jim in paniek.
Marlies antwoordde: ’Ik weet het ook niet meer!’
‘Kijk daar ligt een koevoet!’ zei Jim.
Ze pakte de koevoet en probeerde de deur open te breken. Maar het lukte niet.
‘Ik weet het!’ zei Marlies trots. ‘Als we nou een pan pakken en die door het raam gooien!’
‘Goed idee!’ antwoordde Jim.
Ze pakten een pan uit de keuken en gooide die door het raam. Patssss!! Het raam brak in duizenden stukjes.
‘Snel, klim uit het raam!’ riep Marlies.
Ze klommen uit het raam, maar moesten oppassen voor het gebroken glas. Ze waren eindelijk buiten, ze konden wel schreeuwen van blijdschap.
’Maar waar is Bobbie nou?!’ riep Marlies.
Marlies geeft Jim een voetje. Terwijl Jim omhoog door het raam probeert te klimmen, wordt Marlies rood van het gewicht van Jim.
‘Ik hou het niet langer, je bent veel te zwaar!’ roept Marlies. Maar net als Marlies Jim wil laten zakken, springt Bobbie uit het raam!
‘Bobbie, pas op!’ roepen ze tegelijk.
Maar dan gebeurt er iets vreselijks!