‘Maar welk dier wil je dan hebben?’ vroeg Jim.
‘De uiterst zeldzame witgespikkelde kwaliekwapper,’ zei de rentmeester.
Toen kolkte er een vreselijke woede in Jim op. Hij pakte zijn vlindermes, die hij van zijn vader had gekregen, en stak de rentmeester in het bovenbeen. Het bloed zat overal.
Ineens hoorde Jim een afgrijselijk gegil.
‘Natasja!! Waar ben je!?’
Jim rende een andere kamer in. Daar was ze niet. Hij rende in de richting waar het gegil vandaan kwam. Toen hij haar eindelijk gevonden had, was het al te laat. Hij ving nog een glimp op van haar bleke hoofd dat door de modder weggezogen werd.
‘Nééééééé!,’  Jim was verdrietig en boos tegelijk.
Hij rende terug naar de plek waar hij de rentmeester had neergestoken.
Maar de rentmeester was weg. Er lag wel een bloedspoor op de grond. Jim volgde het spoor. Hij kwam bij een deur, maar de deur zat op slot. Jim moest een andere uitgang zien te vinden.
‘Woef woef!’ hoorde Jim.
‘Bobbie!’ riep hij.
Jim volgde het geblaf en kwam bij de uitgang van de grot. Hij kwam bij de gladde wand uit. Hoe moest hij daar nou uitkomen? Zijn ogen waren  inmiddels al aan het donker gewend. Jim zag dat er stenen met scherpe punten op de grond lagen. Hij gebruikte de stenen om klimgaten in de muur te maken. Het koste erg veel moeite, maar Jim zette door. Vermoeid kwam hij  eindelijk naar boven. Hij voelde het zachte zand van de duinen.
Toen hij uit het hol was, luisterde hij scherp. Hij hoorde niets meer. Bobbie was opgehouden met blaffen. De rentmeester vinden zou nu nog moeilijker zijn. Maar Jim rende en rende, maar hij vond de rentmeester niet. Eindelijk gaf hij de hoop op en hij sjokte verdrietig terug  naar huis.
Jim belde aan, maar er werd niet opengedaan. Toen liep Jim naar de achterkant van het huis. Daar klom hij over de schutting om in de achtertuin te komen. Hij ging via de achterdeur naar binnen. Het was doodstil in huis.
Hij liep aarzelend de keuken binnen. Daar lag zijn moeder halfdood met een mes tussen haar ribben.
‘Ga naar het weeshuis daar kun je verder leven,’ bracht ze met moeite uit. Ze zuchtte nog een keer en toen was ze dood.
Bang liep hij verder het huis in. Hij zocht naar zijn vader, maar hij kon hem nergens vinden. Toen hij boven kwam stond de deur van de slaapkamer wijd open. Hij vond zijn vader dood in de klerenkast met een stropdas strak om zijn nek.
Jim was helemaal overdonderd. Hij kon niet meer huilen, maar was toch verdrietig. Hij dacht aan de laatste woorden van zijn moeder. Hij liep naar het weeshuis en klopte aan.
Er deed iemand open het was de rentmeester. Hij sleurde Jim naar binnen.
Jim had vanaf toen een rotleven…