Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur. Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen.
Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele verhaal ook uitprinten.
Video bekijken Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
home
lezen
schrijven
links
inspiratie
nieuws
archief
bronnen
Verberg leesschema
Hoofdstuk 1
Hoofdstuk 2
08-03-2010
Hoofdstuk 3
15-03-2010
Hoofdstuk 4
22-03-2010
Hoodfstuk 5
29-03-2010
Hoofdstuk 6
07-04-2010
Een vreemd kamp
verhaal 2
Verhaal 3
Op kamp naar Australië?
Verhaal 5
Verhaal 6
Een vreemd kamp - Hoofdstuk 6 - Ontvoerd!
Toen Sarion weg was gegaan ging Jeff terug. Hij herhaalde alles wat er gebeurd was: Sevda weg, Barry weg, Violet weg. Sarion en Bergman werken samen! Jeff kreeg er hoofdpijn van. Wat moest hij nou? Mijn vrienden helpen. Hoe dan? vraagt hij zich af. Heb ik mijn mobiel bij me? Hij belt Max maar er is geen bereik. Shit.
‘Wat doe ik hier? Wat doen jullie hier?’
‘Haha, dat wil je wel weten,’ zei Sarion. ‘We zijn vlak bij de Uluru en daar gaat iets gebeuren.’
Opeens gaat Jeff’s telefoon af. Hij neemt op.
‘Max!’ zegt hij. ‘Maat! Je hebt helemaal gelijk over dit kamp!’
Toen viel de telefoon uit. Hij wist het zeker er is iets aan de hand!
Barry werd achtergelaten. Sarion nam Violet mee. Sevda vertelde Barry dat ze 1x per dag ieder 1 broodje kregen en 2 kannen water.
Jeff ging op zoek naar Sarion. Hij zag hem achter de computer. Hij kon een paar zinnen lezen.
Bergman,
Ik heb Barry ook te pakken
Groetjes Sarion
Voor Jeff meer kon lezen, was de mail al verstuurd. Snel verstopte Jeff zich. Sarion ging naar bed. Hij sliep al snel en Jeff kon nu wegsluipen. Hij liep terug naar zijn tent. Hij moest op onderzoek uit, dat wist hij zeker. Hij besloot alles mee te nemen, zelfs zijn tent, want die kon nog wel eens van pas komen. Jeff ging het bos in met een missie, zijn vrienden vinden!
Ondertussen zocht Jeff nog steeds naar een spoor van zijn vrienden. Ineens zag hij wat glinsteren. Toen hij het oppakte, herkende hij Violets oorbel. Dat betekent dat ze hier geweest moet zijn. Hij keek verder, dat leken wel voetafdrukken. ‘Ik zit op het goede spoor,’ bedacht Jeff en hij besloot de afdrukken te volgen.
Voor hem doemde een huisje achter de bomen op. Hij sloop erheen en keek door het raam. Daar zag hij Barry en Sevda. Zachtjes tikte hij op het raam. Barry en Sevda schrokken eerst, maar daarna werd Jeff blij binnengehaald.
‘Waar is Violet?’ vroeg Jeff.
Nog voordat Barry en Sevda uitleg konden geven stond Sarion in de deuropening! Jeff pakte de stoel en gooide hem met een zwiep tegen Sarion. Hij lag half bewusteloos op de grond. Dus Barry en de anderen gingen er vandoor. Ze hoorde het piepstemmetje:
‘Ga niet naar de Uluru!’
‘Zij is slecht! Dus we gaan naar de Uluru,’ zei Barry.
‘Oké,’ zeiden de anderen.
Na een poosje waren ze er.
‘Daar moet Violet zijn!’
Ze gingen op zoek.
Sarion stond op met hoofdpijn.
‘Die rotkinderen zijn nog niet jarig!’ En hij stampte zijn tent uit. Hij belde Bergman en liet een bericht achter.
‘Kom naar de Uluru, de kinderen zijn daar! Ik ga vast op jacht!’
Waar de kinderen uiteindelijk gebleven zijn en of Sarion en Bergman ze te pakken hebben gekregen weet niemand. Er is niets meer van ze gehoord.
Een vreemd kamp Hoofdstuk 5
Een vreemd kamp - Hoofdstuk 6 - Ontvoerd!
Geschreven door Sterre Doldersum en Anouk van Slochteren