Jeff is in Australië, nog geen dag. Hij had eerst geen zin maar nu lijkt het hem wel leuk. Hij zit samen met Barry in één tent. Na de lange reis is hij erg moe geworden en daarom gaan Jeff en Barry ’s avonds niet laat naar bed. Ze kletsen nog wat. Jeff mag Barry wel. Als ze half slapen horen ze gerommel bij hen tent. Ze schrikken.
’W…Wat is dat?’ vraagt Jeff aan Barry.
Barry haalt zijn schouders op.
’Geen idee. Vast één van de leiding of iemand die z’n spullen kwijt is.’ Barry draait zich om en wil verder slapen. Jeff knipt zijn zaklamp aan.
’Ik ga toch even kijken,’ zegt hij dan.
’Ik ga ook wel even mee,’ zegt Barry slaperig.
Samen gaan ze zachtjes naar buiten. Ze lopen een stukje het bos in.
’Het is helemaal niet koud buiten…’ zegt Barry.
’Nee echt niet!’ zegt Jeff.
Na tien minuten lopen zien ze nog niks. Ze besluiten terug naar de tent te gaan. Het is al laat. Als ze bij de tent zijn zien ze dat er spullen weg zijn.
’Er is hier iemand binnen geweest,’ zegt Barry.
Jeff knikt en kijkt voor zich uit.
’Ik weet niet wat hier aan de hand is, maar ik wil m’n spullen wel terug.’ Barry knikt nu ook.
’Natuurlijk! Morgen gaan we meteen naar Professor Sarion vertellen wat er is gebeurd.’
Ze gaan slapen, morgen wordt het een lange dag.  Als ze wakker worden kleden ze zich aan en komen naar de verzamelplaats. Daar vertelt Professor Sarion wat ze vandaag gaan doen.
’Wanneer krijgen we eens wat te eten en drinken?’ fluistert Barry.
’Geen idee. Dat kunnen we zo meteen wel vragen.’
Wanneer professor Sarion met z’n preek klaar is gaat iedereen naar z’n eigen tent, ook professor Sarion.
’Dit is onze kans!’
Barry wil professor Sarion achtervolgen maar Jeff houdt hem tegen.
’Dat kan niet zomaar!’ zegt Jeff dan.
’Waarom niet?’ vraagt Barry.
Dan zucht Jeff.
’Ik volg je.’
Samen gaan de jongens naar de tent van professor Sarion.
’Ha! Jongens. Kan ik wat voor jullie betekenen?’
Barry en Jeff knikken tegelijk.
’Ja! Gisteren toen we wilden slapen hoorden we gerommel bij onze tent, we gingen eventjes kijken en toen we terug kwamen waren al onze spullen verdwenen.’
Professor Sarion’s blik werd anders. Hij keek naar de grond.
’Ik weet het niet jongens! Ik zou even kijken wat ik kan doen. Ga maar gauw naar de tent want daar ligt eten voor jullie klaar. Jullie hebben vast honger.’
De jongens knikken. Daarna lopen ze weer naar buiten.
Jammer dat hij er ook niks van af weet.’
De dag gaat somber voorbij. Morgen wordt de echte grote dag! Ze moesten nog even wennen hier. Als ze bij de tent zijn gaan ze wat eten, er lag een pakketje voor hun klaar. Na het eten gaan ze een poosje zwemmen in het meer. Daarna gaan ze eten. Na een poosje gaan ze alweer slapen… Weer horen ze ‘s nachts gerommel bij de tent!
’Geef onze spullen terug!’ roept Barry.
Ze horen een klein stemmetje: ‘Kom ze dan maar halen!’
Barry pakt de zaklamp en rent zo snel mogelijk de tent uit!
’Nou waar zit je!?’ roept Barry boos.
’Hier!’
Barry rent het bos in. Jeff komt dan pas de tent uit.
’Barry, wacht op mij!’
Maar Barry is er al vandoor. Jeff rent het bos ook in… waar is Barry nu? Jeff hijgt. Laat hij maar terug gaan voordat hij verdwaalt. Hij zoekt wel hulp, of hij moet nog even wachten. Misschien komt Barry wel weer terug en is hij helemaal niet verdwaald. Jeff loopt weer naar de tent. Maar toch zit het hem niet lekker dat Barry weg is.
Barry staat ook stil.
’Geef nou maar terug! Het spelletje is nu afgelopen.’
Maar hij hoort geen stem terug. Welke kant moet hij nu op? Links of rechts? Barry vindt het een beetje eng worden… is hij verdwaald?