Hieronder zie je het leesschema van Verhalen Spinnen. Elk blokje staat voor een hoofdstuk van een verhaal. Als je op een blokje klikt, verschijnt onder het leesschema dat hoofdstuk. Als een blokje nog grijs is, moet dat hoofdstuk nog geschreven worden. Om één verhaal te lezen, volg je de pijlen en de kleuren in het leesschema. Elk verhaal krijgt zijn eigen kleur. Je kunt het lezen of de video bekijken waarin de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen.
Onderin het leesschema zie je bij elk verhaal open staan. Als je hierop klikt, krijg je alle hoofdstukken van dat verhaal op een rijtje te zien in een pdf-bestand. Je kunt dan het hele verhaal achter elkaar lezen. In het gekleurde schema, bovenaan elk hoofdstuk, zie je welke lijn er wordt gevolgd. Je kunt het hele verhaal ook uitprinten.
Video bekijken Klik op de zwarte pijl om de video te starten. Op de video zie je de schrijvers hun hoofdstuk voorlezen. Aan het eind van deze video kun je doorklikken naar het vorige of volgende hoofdstuk of de video opnieuw bekijken.
home
lezen
schrijven
links
inspiratie
nieuws
archief
bronnen
Verberg leesschema
Hoofdstuk 1
Hoofdstuk 2
02-11-2009
Hoofdstuk 3
09-11-2009
Hoofdstuk 4
16-11-2009
Hoodfstuk 5
23-11-2009
Hoofdstuk 6
02-12-2009
Verhaal 1
Verhaal 2
Verhaal 3
Verhaal 4
Verhaal 5
Verhaal 6
Verhaal 2 - Hoofdstuk 4 - Hoofdstuk 4
Professor Sarion keek in de ogen van Birgit en werd daar erg bang van. De professor zei tegen een regenjas:
'Breng die brutale aap nu heel snel naar de donkere grot, en laat haar niet ontsnappen. Hoe haalt ze het in haar hoofd om mij zo aan te kijken!'
Jeff schrok. Dat was erg. Wat moest hij nu? Snel pakte hij zijn mobieltje achter uit zijn broek, en gaf hem stiekum aan Birgit. Die stopte hem snel in haar broek. De regenjas pakte Birgit stevig vast en nam haar mee naar de donkere grot.
Daar zat ze. Alleen en donker. Birgit keek om zich heen, en zag helemaal niets. Het was echt enorm donker. Ze pakte het mobieltje en drukte op een knop om te kijken of ze kon bellen. Helaas. Geen bereik.
Toen ze het mobieltje weer weg wilde stoppen zag ze iets bewegen in de hoek van de grot. Daar bewoog iets, wat was dat? Ze liep naar de hoek toe en zag daar een oude man zitten. De man was mager en zag er uitgehongerd uit.
'Wat kom jij hier doen?' zei de man met een schorre stem.'En hoe kom jij hier?'
Toen Birgit het hele verhaal verteld had. Was het een poosje stil in de grot.
'Misschien weet ik hoe je hier weg kunt komen,' zei de man zachtjes. 'Ik probeer het ook al vanaf mijn 12e, en dat is alweer 50 jaar geleden... We moeten het samen doen, dan kan het lukken.'
Ondertussen moest Jeff een hele zware training doen; rennen, springen, opdrukken en onder netten doorkruipen. Hij probeerde steeds te kijken of er ontsnappingsmogelijkheden waren, maar hij werd erg goed in de gaten gehouden door de regenjassen. Dat lukte dus nog niet. Morgen moest hij het maar weer proberen. Misschien kreeg hij later deze dag nog een idee...
Tegen de avond werd Birgit weer teruggebracht door een regenjas. Professor Sarion had gevraagd of de regenjas haar terug wilde brengen.
'Die brutale aap krijgt nog 1 kans,' zei Sarion. 'Anders kan ze de rest van haar leven doorbrengen in de donkere grot!'
Birgit vertelde alles aan Jeff. Over de donkere grot, over de oude man en hoe lang hij al opgesloten was.
De volgende dag moesten Jeff en Birgit een extra zware training doen omdat Birgit de professor had proberen te hypnotiseren... Ze moesten er heel vroeg uit, en de hele dag moesten ze de training volgen. Het regende en was koud. De dag vloog om, en 's nachts was het nog veel kouder. De professor en de regenjassen werden ziek. Ook de regenjas die op wacht zat, was in slaap gevallen door de koorts. Ze hadden kou gevat.
Ze lagen de volgende dag nog in bed. Toen hadden Jeff en Birgit de kans te ontsnappen. Ze renden weg van het kamp, het grote bos in. Aan de rand van het bos zagen ze een strand.
'Geweldig!' riepen ze. 'We kunnen met een vlot onsnappen!'
Daar zochten ze grote stukken hout en lianen waarvan ze een vlot maakten. Na vele uren werken was hun vlot klaar. Ze konden vertrekken. Jeff gaf het vlot een zetje, en daar gingen ze...
Na de rest van de dag gevaren te hebben, werd het donker, en de kinderen vielen in slaap. De volgende ochtend werden ze wakker. Maar wat was dat? Ze lagen stil in het water. De boot voer niet meer. Ze waren een klein strand opgevaren vannacht.
'We zijn op een onbewoond eiland terecht gekomen!' riep Jeff. 'Kom, we gaan eten zoeken.'
Ze stapten van hun vlot en liepen het strand op. Maar plotseling stopten ze.
Ze bleven stokstijf staan, want daar...