Ze brengen Sevda naar het kamp. Als Sevda in de tent is sms't Jeff naar Max om te kijken of hij iets kan vinden over wolven in Australië. Uit een sms’je terug blijkt dat de wolven daar vegetarisch zijn. Jeff vertelde het aan professor Sarion. Professor Sarion was zo in de war van dit alles dat hij op het kamp een kampvuur maakte. Dit was een goede kans voor Sevda om uit te leggen wat er allemaal is gebeurd. Namelijk dat ze verdwenen was omdat ze hem achterna gereisd was!
'Ik moet jouw ook wat vertellen,' zegt Jeff blozend.
Maar voordat Jeff verder kan praten onderbreekt professor Sarion hem al.
'Negen uur moeten jullie naar bed,' zegt hij.
'Maar waarom reisde je me achterna,' vraagt Jeff aan Sevda.
Sevda krijgt een kleur en zegt niets.
Teleurgesteld zoekt iedereen zijn plek op. Iedereen is nieuwsgierig naar het verhaal van Jeff.

De volgende ochtend onder het ontbijt komt het verhaal van gisteravond weer op.
'Nou,' zegt Jeff. 'Toen we in het vliegtuig zaten, zat er ook een man achter ons met een jampot glazen bril.'
De kinderen moeten lachen.
'Hé,' roept Sevda. 'Was hij ook dik?'
'Ja,' roept Jeff. 'Heel dik zelfs.'
'Dan kan het mijn oom zijn geweest,' zegt Sevda.
Jeff zegt: 'Dat is dan wel heel toevallig.'
Ik heb ook een nieuwe vriend ontmoet en hij heet David.
'David is in het vliegtuig op weg naar huis,' zegt Jeff heel teleurstellend.
'Jammer,' zegt Sevda. 'Ik had hem heel graag willen ontmoeten.'
'Waarom is David terug naar huis gegaan?'
'Eerlijk gezegd weet ik ook niet waarom David naar huis is gegaan,' zegt Jeff. 'Misschien weet professor Sarion waarom hij naar huis is gegaan.'
'Nu je het zegt, waar is hij eigenlijk gebleven?' vraagt Sevda.
Ze zoeken hem de hele dag, maar slagen er niet in om hem te vinden.
'Het is hopeloos,' zegt Sevda. 'Zo vinden we hem nooit.'
'Ik denk dat ik iets weet,' zegt Jeff. 'We splitsen ons op, Sevda, jij gaat naar de Uluru en ik ga naar het kamp.'
Toen ze terug kwamen op de afgesproken tijd, hadden ze niks gevonden.
'Nou,' zegt Sevda. 'Ik zag wel een rare man op de Uluru, en hij zat ook onder de rare wolven.'
'Dat noem ik echt mysterieus. En ik dacht nog wel dat de wolven hier de kinderen samen met Sevda wilden verslinden. Ik zal eens aan Sevda vragen wat er echt gebeurd is.'

De volgende ochtend gaat Jeff naar Sevda toe, hij vraagt wat er die dag echt gebeurd is.
'Welke dag?' vraagt Sevda.
'Toen je door die wolven werd aangevallen,' antwoordde Jeff.
'Oh, die dag,' zegt Sevda. 'Toen was ik de berg aan het verkennen, toen opeens er een rare man voor mij stond.'
'En wat gebeurde er toen?' wil Jeff weten.
'Zoals je zei, ze vielen me aan,' zegt Sevda zachtjes.
'Maar was er dan niet iets vreemds aan ze?'
'Nu je het zegt, er stond wel een rare man bij.'
'Bij wie?' vroeg Jeff.
'Die wolven natuurlijk,' antwoordde Sevda.
'Was er nog iets opmerkelijks aan?'
'Niet dat ik weet,' zegt Sevda.
'Maar wat maakt het nog uit,' zegt Jeff. 'Je leeft nog, en dat is wat telt.'

Ze gaan naar het kamp toe. Tot verbazing zagen ze dat professor Sarion samen met de andere kinderen aan het eten was. Maar wat gebeurt er, hij valt zomaar in een zwart gat. En opeens gaat de wekker af, en Jeff denkt: was het nou allemaal een droom? Hij betwijfelt het.
Zijn moeder roept hem voor het ontbijt. Jeff is aan het ontbijten en opeens gaat de deurbel. Hij doet open, het is Sevda. Dit is zijn kans, hij zegt tegen Sevda:
'Ik ben verliefd op je.'
Sevda wordt rood.
'Wil je verkering met mij?' vraagt Jeff.
'Ik denk er nog even over na,' zegt Sevda verlegen.
De volgende dag zegt Sevda blozend:
'Ja Jeff, ik wil wel verkering met je.'
En ze gingen gelukkig samen door het leven.