De Dumpkids en Pelle lopen de grot uit. Opeens duikt het Schaduw-monster voor hun neus op. Het Schaduw–monster grijpt Aya en Mika uit de armen van Selier. Aya en Mika beginnen te huilen van schrik. Dan zweeft het Schaduw–monster weg. Maar je kunt Aya en Mika nog horen schreeuwen en dus gaan de Dumpkids en Pelle op het geschreeuw af. Als het geschreeuw even ophoudt, blijft iedereen staan.
'Wat doen we nu?' vraag Blackburn.
‘We gaan het Schaduw–monster achterna,’ zegt Pelle en iedereen is het daar mee eens. Alleen Selier en Engel weten het niet.
‘Wij vonden het maar een raar iemand,’ antwoordt  Engel.
‘Kom op, jullie zijn toch niet bang!’ roept Pakjan.
‘NEE!!!’ roepen Engel en Selier.
Nee, de Dumpkids zijn nergens bang voor. Dan opeens horen de Dumpkids en Pelle het gekrijs van Aya en Mika weer.
‘Kom op! Ren op het geluid af!’ schreeuwt Pelle.
Uiteindelijk komen ze bij een berg uit.
‘Cool we gaan klimmen!’ schreeuwt Blackburn. 
En ja hoor, ze moeten inderdaad klimmen want het geluid komt van boven.
Na heel veel gedoe en een paar schaafjes zijn ze eindelijk boven.
'Hè Hè,' zegt Pelle.
Opeens merkt iedereen dat het Schaduw–monster met de tweeling niet meer op de berg staat maar er al vanaf rent.
‘Eh, heeft iemand Gras gezien?’ vraagt Pakjan.
‘HALLOOOOOO!’ klinkt het opeens van beneden.
‘Er was ook een trap langs de berg hoor die gaat veel en veel sneller!’
Gras staat beneden die met een ‘big smile’ naar de anderen kijkt.
‘OOOOOOOOOOOOOOOOOOH,’ klinkt er van boven.
‘Had je dat niet ff tegen ons kunnen zeggen?’ schreeuwt Pakjan naar beneden.
‘Kom op niet ruziën,’ roept Selier.
‘Nee, jongens we moeten 2 peuters terug halen,' roept Pelle.
Iedereen holt naar beneden. Dan begint het gekrijs van Aya en Mika weer.
‘Best wel handig,’ zegt Engel.
Pelle en de Dumpkids staan uiteindelijk voor een bos. Dan, na velen minuten krijsen, houdt het geschreeuw van Aya en Mika op. Pelle loopt naar een boom toe en stoot zijn hoofd.
‘AU,’ roept Pelle.
‘Wat is dat?'
‘Het lijkt wel een onzichtbaar krachtveld,’ zegt Gras.
Op één of andere manier wil iets of iemand dat Pelle en de Dumpkids buiten het bos blijven.
‘Nou lekker alweer een probleem,’ zegt Blackburn.
‘We kunnen kijken of we eromheen kunnen…,’ zegt Selier die zich al een hele tijd heeft stil gehouden.
‘Tja, we kunnen altijd kijken,’ antwoordt Pelle.
De Dumpkids en Pelle lopen een heel eind. Als ze ongeveer op de helft zijn merkt Pakjan opeens dat Pelle weg is.
‘HEEE , waar is Pelle??' roept ie.
De Dumpkids kijken om zich heen. Nee hoor geen spoor van Pelle.Waar kan ie zijn??
‘Moeten we hem zoeken??’ zegt Engel.
‘Ik vind dat we verder moeten gaan,’ zegt Blackburn en iedereen is het er mee eens.
Als ze aan de andere kant van het bos zijn merkt Gras dat er een gat in het krachtveld zit. Voorzichtig kruipen ze door het gat. Maar dan merken ze dat er midden in het bos een enorme rook omhoog trekt. De Dumpkids staan er met open mond naar te kijken. Wie zou daar zijn, Pelle of het Schaduw-monster of misschien wel Aya en Mika… Ze rennen op de rook af. Als ze bijna bij de rook zijn, ploft Selier neer.
‘Ik kan niet meer ‘ zegt ze.
‘Kom op,’ roept Pakjan. ‘Ik til je wel.'
Met Selier op z’n rug rent Pakjan naar de anderen.
‘Stop!!!’ roept Selier.
'De rook is weg!!.’
Iedereen kijkt mekaar verschrikt aan.
‘Zoeken!’ roept Pakjan.
‘Wat helpt dat nou?’ roept Blackburn. ‘NIKS!'
‘Wel,’ schreeuwt Pakjan.
‘Niet.'
‘Wel.’
‘Jongens , ophouden!’ schreeuwt Selier. ‘We moeten niet ruziën maar zoeken!'
‘Ze heeft wel gelijk,’ antwoordt Gras.
‘Nou kom op, laten we verder gaan,’ zegt Selier. 
Blackburn loopt tussen Gras en Engel in en Pakjan naast Engel en met Selier op z’n rug.
Maar waar lopen ze nu naar toe??