'Hé… stop!' schreeuwt Appie. 'Niet verder lezen, dat is gevaarlijk.'
'Waarom?' vraagt Sam en leest hardnekkig verder. 'Het Blauwe sokken…'
Maar verder komt ze niet, want ze staan in een heel groot veld waar alles van slijm is.
'Goed gedaan, hoor,' zegt Daan. 
'Ja sorry, ik kon het toch ook niet weten!' zegt Sam.
'Even ophouden met ruzie maken,' zegt Sara en ze lopen door voor zo ver het gaat, want  opeens stappen ze in een moeras van slijm. Ze zakken steeds dieper en dieper tot er plotseling een man verschijnt.
'Help ons,' roept Sam wanhopig.
De man verroert geen vin.
'Help ons help ons,' schreeuwen ze nu allemaal.
Nu slaat het mannetje 1 keer met zijn staf op de grond en het slijm verdwijnt. Ze krabbelen overeind en lopen naar het mannetje toe.
Sam vraagt: 'Hoe heet u?'
Het mannetje zegt: 'Kaskaay.'
Daan zegt: 'Hoe kunt u met een tik van uw staf op de grond ons bevrijden?' Kaskaay zegt: 'Dat is een lang verhaal, maar zullen we eerst naar mijn huis gaan om wat te drinken?' 
'Ik vind het goed,' zegt Daan. 'Ik heb wel dorst.'
Ze lopen naar het huis van Kaskaay, maar er valt Daan wat op. Kaskaay verandert steeds van roze in blauw en hij loopt niet, hij glijdt over de grond.
'Daar is mijn huis,' zegt Kaskaay.
Het is een klein huisje met veel slijm overdekt. Kaskaay loopt naar de deur of iets wat op een deur lijkt. Het is een beetje wit en er staan vreemde krabbels op. Kaskaay tikt nog een keer met zijn staf op de grond en de deur springt open. Ze lopen naar binnen. Het is, in tegenstelling tot buiten, veel warmer. En het is een heel groot huis van binnen, maar van buiten lijkt het heel klein.
'Welkom in het veranderhuis,' zegt Kaskaay.
'Het veranderhuis?' vraagt Sara angstig.
'Ja, want dit huis neemt de vorm aan van wat je je van een huis voorstelt. Bijvoorbeeld ik dacht net aan een villa, maar als ik aan een blokhut denk…'
De ruimte verdween en er kwam een klein houten kamertje met een haardvuur tevoorschijn.
'Hé leuk!' zegt Sara.
'Ja hè, maar ter zake. Hoe zijn we hier terecht gekomen?'
'Hoe moet jij dat weten,' snauwt Appie.
'Ik kan jullie dan terug laten komen.' 
'Ja hoe?' vraagt Sam.
'Met een tik op de grond met mijn staf,' zegt Kaskaay.
'Maar hoe komt u eigenlijk aan die staf?' zegt Sara.
'Ik heb hem van het………'Hier stopt hij.
'Ja vertel verder,' dringen ze aan.
Maar Kaskaay draait zich om, pakt zijn staf en rent weg. Sam, Daan, Sara en Appie volgen hem tot in een heel donker bos. En in de verte horen ze voetstappen. Ze rennen er naar toe en ze zien een jongetje in een groot blok slijm zitten.
'Daan, ga er eens naar toe.'
'Nee, jij was toch de held?'
'Hoe heet jij?'vraagt Daan.
'Ik heet ik,' zegt ik moeizaam.
'En hoe kunnen we je bevrijden?'
'Jullie moeten naar het blauwesokkenkasteel gaan en er………………………………'