Hij wordt meegesleept door iets blauws.
'Dat is vast het monster,' roept Daan. ‘Weet je nog dat briefje dat hij op de grond gooide? Het is dus waar, want wij hebben ons er wel mee bemoeid en nu wordt die arme jongen dus ontvoerd. Wat vreselijk voor die jongen. We moeten er iets aan doen maar wat???'
'Dat weet ik ook niet,' zegt Sam. ‘Maar wat ik wel weet, is dat we er onmiddellijk achteraan moeten.'
'Nou waar wachten we nog op?' roept Daan. 'Erachteraan!!'
'Ze gingen die kant op,' zegt Nico.
'Dan gaan we daar heen. Maar kijk, de weg wordt versperd door een grote grot. Wow, misschien is er wel een geheime ingang of zoiets!' roept Daan.
'Ja, net als in films,' zegt Sam.
'Nou zoeken dan,’ roept Nico. 'Oké, Sam zoekt hier, Daan zoekt daar en ik zoek hier.
Even later is iedereen druk aan het zoeken als ze ineens een gil horen.
'Wat was dat???' vraagt Nico.
'Dat was Daan,' zegt Sam. 'Hij zakte zo door de grond heen. Dan moeten wij daar ook gaan staan. Dan komen wij ook binnen.'
Ze lopen allebei naar de plek toe en ja hoor, zij zakken ook door de grond heen. Sam geeft een gil.
'Daar beweegt iets,' zegt ze angstig.
'Rustig nou maar Sam, ik ben het, Daan.'
'O gelukkig, ik dacht al dat je een monster was of zoiets. Kom daar zie ik licht.'
'Hé ja, dan moeten we daar heen,' zegt Nico.
Als ze er zijn, zien ze dat er een grote muur staat.
'O nee hè,’ zucht Nico. 'Die muur daar komen we nooit langs.'
Ze laat zich zuchtend tegen de muur aan vallen.
'Hé mam, kijk de muur beweegt.'
'Ja, hij gaat opzij. Wow, je hebt de geheime ingang gevonden. Super cool, mam!'
'Nou, naar buiten dan. Daar loopt dat Blauwe-Meer-Monster. Erachteraan!!!'
'Hé kijk, hij loopt dat meer in samen met dat jongetje. Kom wij moeten ook dat meer in,' zegt Daan.
'Ja, dat durf ik niet hoor,' piept Sam. 'Nou, kom mee. Oké dan.'
En iedereen rent het water in.
'Hé, er is een draaikolk. Kom we moeten hier weg,' zegt Nico.
Maar het wil niet, de stroom is te sterk.
'AAAH ik word meegesleurd!' schreeuwt Sam.
'Ik ook!!!! AAAH, waar zijn we in hemelsnaam,’ roept Nico.
'Ik weet niet hoor maar volgens mij zijn we in een andere wereld. BOE!! AAAH!!! Wie was dat?? HAHAHAHA kijk eens aan nog meer rare mensen,' zegt Daan.
Daan zegt: ‘Jullie zijn raar, jullie hebben allerlei kleuren, jullie lopen op jullie handen en jullie huizen staan op zijn kop. Wie zijn jullie eigenlijk???'
'Wij zijn ‘de Omkleurders.'
'Hé kijk, daar is dat rare jongetje samen met nog twee andere kinderen, kom we moeten ze bevrijden,' zegt Daan.
'Ja oké, maar hoe??? Ik bedoel er staan daar de hele tijd van die omkleur-wachters,' zegt Sam.
'Tja daar heb je gelijk in,' zegt Daan. 'Wacht, ik weet iets: Mam en ik leiden ze af en Sam gaat ze bevrijden. Oké mam, we gaan.'
'Oké ik wacht hier,' zegt Sam.
'Wie zijn jullie???' vragen de wachters.
'Wij zijn Daan en Nico, kom maar mee. Kijk daar is een prachtige gevangenis, er in jullie.'
'Oh nee hè, we zijn er in geluisd.'
'Waar zijn jullie in geluisd???' horen ze opeens.
'Kijk mam, het Blauwe-Meer-Monster! Stop hem er bij in! Oké mam. Zo en nu doen wij de deur op slot en zullen jullie verhongeren. Kom mam, weg van hier. We gaan kijken hoe het met Sam onze held op sokken is.'
'Hé Sam, is het gelukt???'
'Jep, die twee kinderen zijn alweer naar huis maar die ene rare gast wil ons iets vertellen.'
'Oké , kom maar op dan.'
'Nou,' begint de jongen. 'Het Blauwe-Meer-Monster heeft ooit mijn ouders gevangen genomen. En nu kwam ik ze zoeken, maar ze zijn al dood. En nu ben ik een weeskind.'
'Oh, wat zielig,' zegt Sam. 'Mag hij bij ons wonen mam??? Alsjeblieft??'
'Nou vooruit dan maar.'
En met zijn vieren liepen ze naar huis.